Blg
09-01-08, 23:07
Bir çok sitede -başta ekşi sözlük- bu albümün tadı, tarzı eleştiriliyor. Yani Justinimsi olmak, elektronik olmak istemek ama hala alaturka kalmak, ne idüğü belirsiz bir müzik ve gürültülü altyapı üzerine bilindik Tarkan nağmeleriyle okuma yapmak gibi...
Sadece arabesk ile popu karıştıran, fantezi ve benzeri türlerde şarkıları seven beğenen insanların dışında, hatta bunların ötesinde Tarkan'ı yerden yere vuran kesim asıl "dünya müziğine açık" olduğunu iddia eden kişiler.
Mesela Hande Yener'in 180 derecelik değişimini bir anda benimseyen kişiler (ki kendisinin müziği de trance, rave, elektronik müzik yapan bir çok kişi ve gruba benzetilebilir) Tarkan'ın tarzını "I IH JUSTIN'e benziyor" diyerek hemen çöpe attılar.
Çünkü 5 senedir geniş bir virajdan dönen Madonna başta olmak üzere Kosheen, IIO, Benassi karışımı bir müzik yapan Hande Yener olmak güzeldi, kendilerine göre Justin taklidi olduğunu düşündükleri Tarkan olmak kötü. Bunun dışında kalan çok bilen kesim de -onlar justinize olmaya razılar - albümde "hala" alaturka bir yan olduğu için Tarkan'a sırt döndüler ve onlara göre Tarkan artık "eski" bir stardı.
Bana göre, misal vermem gerekirse Dedikodu şarkısı gerçekten çok kötü bir şarkı, düzenlemesi resmen sürünüyor ve Çakmak Çakmak şarkısının kötü bir kopyası olduğunu düşünüyorum. Ölürüm Sana tadıyla biraz toparlanmaya çalışıldıysa da, şarkı o kadar bayat ki -bin yıllık oyun havalarının ve taverna kasetlerinin tınılarıyla bir şarkı yapılırsa böyle olur- mayası tutmamış. Bu kadar kötü düşüncelerim olmasına rağmen dedikodu hakkında, Tarkan " o fırsat düşkünü zalim elleri kendine uzak tut uzak" diye söylemeye başladığı anda ben gerçekten iyi hissediyorum. Yani sesi, nağmesi, söyleyiş tarzı, o kısmın bilindik ama kültürel açıdan beni kendine çeken yanı, bende güzel duygular uyandırıyor. Eleştiri yapan kişilerin kaldıramadıkları nokta da bu zaten, belki hepsi aslında albümde en çok Dedkodu'yu ilk dinleyişte benimsiyor ama alaturka olduğu için sırt dönüyor, şarkı iyi-ya da kötü bunun pek bir önemi yok.
Tarkan'ın metamorfoz albümünün Ölürüm Sana'nın (Karma demiyorum) bir adım ötesinde olmasını bekliyordum. Urban Urban diye sözler dolaşırken açıkcası tedirgindim, spastik bir dünya karması dinleyeceğiz diye. Ama 90'ları hatırlattığı söylense de, bence ne tam olarak 90'lar gibi ne de günümüz müziği gibi bir albüm olmuş Metamorfoz. Ne derler : zamanın ötesinde...
O sebeple ne özünden muzdarip ekşi sözlükçü kardeşler, ne kendisini müzik eleştirmeni sanan trend yorumlayıcılar, ne de her söylenene kafa sallayan milletimizin ne dediği -sadece benim için- pek önemli değil. Ben bu albümde "Azar azar içim, yanar durur o biçim", "O fırsat düşkünü elleri kendine uzak tut uzak" "Arada bir bende aşka küsüyorum" "Tadı tatlıdır önceleri ama" satırlarının geçtiği noktaları dinlerken (her şarkıda bir örnek verebilirim) gerçekten keyif alıyorum. Daha iyi albüm tabii ki olabilirdi, herşeyin daha iyisi var. Ama bence Metamorfoz'a kötü diyenler ya zaten Tarkan dinlememeliler (benim tarzım olmayan müzik kötüdür anlayışı) ya da daha da fenası müzik dinlememeliler (Hiç bir b.ku beğenmeyen adam)
Bence Metamorfoz -ki kendisi iyi bir albüm- daha iyi olsaydı, ne söylendiği gibi sezen ya da nazan şarkısı içermeliydi, ne de bilmem kaç önceki albümlerdeki gibi vurucu slow şarkıları olmalıydı. Bence daha iyi bir albüm olabilmesi için en başta gerekli olan farkılılıktı, yani bir çok tadı, bir tarzı içeren bir albüm olmalıydı. Dudu'ya kadar Tarkan bunu hep başardı, ama son albümlerinin genel konseptini birbirine çok yakın buluyorum.
Yine de metamorfoz gereksiz eleştirilen bir albüm, eminim yakında gerektiği değeri görecektir.
Sadece arabesk ile popu karıştıran, fantezi ve benzeri türlerde şarkıları seven beğenen insanların dışında, hatta bunların ötesinde Tarkan'ı yerden yere vuran kesim asıl "dünya müziğine açık" olduğunu iddia eden kişiler.
Mesela Hande Yener'in 180 derecelik değişimini bir anda benimseyen kişiler (ki kendisinin müziği de trance, rave, elektronik müzik yapan bir çok kişi ve gruba benzetilebilir) Tarkan'ın tarzını "I IH JUSTIN'e benziyor" diyerek hemen çöpe attılar.
Çünkü 5 senedir geniş bir virajdan dönen Madonna başta olmak üzere Kosheen, IIO, Benassi karışımı bir müzik yapan Hande Yener olmak güzeldi, kendilerine göre Justin taklidi olduğunu düşündükleri Tarkan olmak kötü. Bunun dışında kalan çok bilen kesim de -onlar justinize olmaya razılar - albümde "hala" alaturka bir yan olduğu için Tarkan'a sırt döndüler ve onlara göre Tarkan artık "eski" bir stardı.
Bana göre, misal vermem gerekirse Dedikodu şarkısı gerçekten çok kötü bir şarkı, düzenlemesi resmen sürünüyor ve Çakmak Çakmak şarkısının kötü bir kopyası olduğunu düşünüyorum. Ölürüm Sana tadıyla biraz toparlanmaya çalışıldıysa da, şarkı o kadar bayat ki -bin yıllık oyun havalarının ve taverna kasetlerinin tınılarıyla bir şarkı yapılırsa böyle olur- mayası tutmamış. Bu kadar kötü düşüncelerim olmasına rağmen dedikodu hakkında, Tarkan " o fırsat düşkünü zalim elleri kendine uzak tut uzak" diye söylemeye başladığı anda ben gerçekten iyi hissediyorum. Yani sesi, nağmesi, söyleyiş tarzı, o kısmın bilindik ama kültürel açıdan beni kendine çeken yanı, bende güzel duygular uyandırıyor. Eleştiri yapan kişilerin kaldıramadıkları nokta da bu zaten, belki hepsi aslında albümde en çok Dedkodu'yu ilk dinleyişte benimsiyor ama alaturka olduğu için sırt dönüyor, şarkı iyi-ya da kötü bunun pek bir önemi yok.
Tarkan'ın metamorfoz albümünün Ölürüm Sana'nın (Karma demiyorum) bir adım ötesinde olmasını bekliyordum. Urban Urban diye sözler dolaşırken açıkcası tedirgindim, spastik bir dünya karması dinleyeceğiz diye. Ama 90'ları hatırlattığı söylense de, bence ne tam olarak 90'lar gibi ne de günümüz müziği gibi bir albüm olmuş Metamorfoz. Ne derler : zamanın ötesinde...
O sebeple ne özünden muzdarip ekşi sözlükçü kardeşler, ne kendisini müzik eleştirmeni sanan trend yorumlayıcılar, ne de her söylenene kafa sallayan milletimizin ne dediği -sadece benim için- pek önemli değil. Ben bu albümde "Azar azar içim, yanar durur o biçim", "O fırsat düşkünü elleri kendine uzak tut uzak" "Arada bir bende aşka küsüyorum" "Tadı tatlıdır önceleri ama" satırlarının geçtiği noktaları dinlerken (her şarkıda bir örnek verebilirim) gerçekten keyif alıyorum. Daha iyi albüm tabii ki olabilirdi, herşeyin daha iyisi var. Ama bence Metamorfoz'a kötü diyenler ya zaten Tarkan dinlememeliler (benim tarzım olmayan müzik kötüdür anlayışı) ya da daha da fenası müzik dinlememeliler (Hiç bir b.ku beğenmeyen adam)
Bence Metamorfoz -ki kendisi iyi bir albüm- daha iyi olsaydı, ne söylendiği gibi sezen ya da nazan şarkısı içermeliydi, ne de bilmem kaç önceki albümlerdeki gibi vurucu slow şarkıları olmalıydı. Bence daha iyi bir albüm olabilmesi için en başta gerekli olan farkılılıktı, yani bir çok tadı, bir tarzı içeren bir albüm olmalıydı. Dudu'ya kadar Tarkan bunu hep başardı, ama son albümlerinin genel konseptini birbirine çok yakın buluyorum.
Yine de metamorfoz gereksiz eleştirilen bir albüm, eminim yakında gerektiği değeri görecektir.