megastar_mert
24-07-06, 16:24
:36_1_50: Rolling Stone dergisi 66, 67 ve 68. sayfalarını Tarkan'a ayırdı:36_1_33[1]: . Melis Danişmend tarafından kaleme alınan yazının başlığı "Megastar Tarkan Nasıl Kurtulur?".:36_1_50: Bu soru-başlığın hemen altında da ikinci bir soru yer alıyor: "Hayatında her şeyin yolunda gittiğini göstermek için büyük çaba sarf eden Tarkan, İngilizce albümünü bir başarsızılık olarak mı görecek, tüm eleştirileri görmezden mi gelecek, yoksa daha da mı hırslanacak?":36_1_50:
"Come Closer" albümü piyasaya çıktığından bu yana Tarkan üzerine yazmayan kalmadı.bravo Yazılanların çoğu hoş olmayan çerçevelerde sunulan eleştirileri kapsadı.:36_1_30: Ancak, bu yazıların nerdeyse hiç birinde müziğe dair fazla bir şeye rastlayamadık. Rastlayabilseydik bu yazılıp çizilenleri saygıyla okuyabilirdik.bravo Çünkü, eleştiri, eleştiri gibi yapıldığında farklı fikirde bile olunsa kabul görür. Rolling Stone'dan Melis Danişmend'in yazısı içerisinde katılmadığım pek çok nokta olsa da, kesinlikle eksiklikleri olsa da belirli bir saygı çerçevesinin dışına çıkmadan yazılmış.:36_3_12:
Melis Danişmend yazısına şahit olduğu bir olayı aktararak başlıyor:
"Şişli istikametindeki tıklım tıklım halk otobüsünde yedi yaşlarında bir kız çocuğu ile anneannesi sohbet ediyor. Hava sıcak içerisi havasız. Küçük kız okulda sinir olduğu çocuğun ağzına nasıl patlattığını anlatıyor. Sonra aile içi bir kaç meseleden bahsediyorar. Derken, çocuk ansızın şarkıcı olmak istediğini söylüyor. Anneannesi soruyor: "Öyle mi? Şarkıcı mı olucan?" "Evet." "Ne okuyacaksın bakiim? Arabeks mi? (Aynen). "I-ıh." "Pop mu?" "I-ıh." "Ne peki?" "Tarkan". Çocuğun Tarkan'ı "kategoriler üstü" tutmasından daha ilginnç bir cevap geliyor anneanneden: "Ha para kazanıcan yani." Tarkan, elbette bu konuşmaya şahit değil. "
Danişmend, Tarkan'ın "Bana ne" diyemeyeceğiniz ve onun, ucundan kıyısından bir yerden mutlaka hayatınıza girebilen bir şarkıcı olduğunu da belirtiyor. Ancak, Tarkan'ın her zaman bu kadar kontrollü olmasını sorguluyor. Nevri dönebilen, kontrolünü yitirebilen bir Tarkan'ın daha sahici bir megastar olabileceğini yazıyor. Danişmend'in düşüncesi ilginç ama öte yandan kontrol mekanizmalarını dizginleyemeyen pek çok şarkıcının ortalıkta savrulduklarını da unutmamak gerekir. Belki de Tarkan, konuşmak yerine hareketleriyle ve müziğiyle kendini aşabileceğine inanıyordur. Unutmayalım "Actions speak louder than words/Yapılan iş sözün önüne geçer". Tarkan'ın şarkılarını belki de çok dikkatle dinlemediğiniz için onun kontrol mekanizmasını eleştiriyorsunuz. Oysa Tarkan'ın cevabı "Come Closer"da gizli. İnanmazsanız albümdeki "Mass Confusion"ı dikkatlice dinleyin ya da aşağıdaki satırları okuyun. O zaman Tarkan'ın düşüncelerini incelikle aktardığına şahit olacaksınız: "I'm overanalyzed, digitized, terrorized / Overmerchandised, paralyzed/What should I do? What should I do? It's enough to make somebody go crazy. "
Zaten, ister beğenilsin, ister beğenilmesin, "Come Closer" Tarkan'ın farklı bir şeyler yapmak yaratmak istediğinin bir kanıtı değil mi? Yıllardır her albümde aynı tür şarkıları söylemekten bıkmayan şarkıcıların aksine Tarkan, cesaret isteyen bir iş yapmadı mı? Elini taşın altına koyan bir diğer pop müzik starımız var mı? Arabeskin, fantezi müziğin alıp başını yürüdüğü bir ülkede, bile bile farklı bir kulvara girip bir şeyleri denemek isteyen Tarkan'dan başka kaç kişi var?
Danişmend, yazısında, yıllardır üzerine titrediği bebeği "Come Closer" hakkında konuşulmasını Tarkan'ın en savunmasız kaldığı an olarak nitelendiriyor. Bunu da anlayışla karşılamak gerekiyor. Sevsek de, sevmesek de, defalarca dinlesek de, bir kenara bıraksak da bu albümde çok emek var. Eminim, çok gözyaşı da vardır. Bunun cevabını da en iyi bilen cefasını çekendir. İşte bu nedenle olgunluk çerçevesinde yazılan eleştiriye saygı göstermemiz gerekiyorsa bizim beğenimize sunulan bu emeğe de saygı göstermeliyiz. (Bu son cümlede sözüm sayın Danişmend'e değil; ne yazdığını tekrar dönüp okuma gereksinimi duymayanlara.) Tarkan, bir sanatçı. Yazıyor, besteliyor. Yarattıklarını haklı olarak beğeniyor. Beğenmediklerini albümüne koymuyor. Kendi çıtasını yükseltmeye çalışıyor. Bu bir arayış. Hep devam ediyor. Hep devam edecek. Superstarlar, megastarlar... onların arayışı bitmeyecek ki. Onlar güzeli arayacaklar. Biz de güzelliklerin peşinde kayıtsız kalamayacağız...
Ayrıca, Rolling Stone'daki yazıya yönelik bir kaç kısa değerlendirme: 1) Tarkan'ın İngilizcesi üzerine düşülen nota katılmıyorum. Bu konuda fikirlerini sorduğum Amerikalı ve İngiliz arkadaşlarım da Tarkan'ın İngilizcesinin yazıldığı gibi kötü olmadığını belirttiler. 2) Zevkler ve renkler kişiden kişiye değişiyor. Ben, Come Closer'daki "Shikidim"ı daha çok sevdim. 3)15 şarkının yeraldığı albümün tamamını olumsuz değerlendirmek pek doğru değil bence. Özellikle de 3 yaşındaki oğlumun "Everyone needs a touch" diyerek şarkı söyleyebilmesi karşısında geçirdiğim şaşkınlığı burada belirtmek isterim. Albümde herkese dokunabilen ayrı ayrı pek çok güzel şarkı var bence. 4) Yazıda kesinlikle eksik olan ise Tarkan'ın sesi. Böylesi uzun bir yazının içinde Tarkan'dan da alıntılar ya da onun ağzından bilgiler/fikirler de olmalıydı.
Rolling Stone'daki Tarkan yazısına ulaşmak isteyenler için küçük bir uyarı: Dergi, Madonna, Red Hot Chili Peppers ile Mor ve Ötesi olmak üzere üç ayrı kapakla çıktı. Ama hepsinin içeriği aynı.
"Come Closer" albümü piyasaya çıktığından bu yana Tarkan üzerine yazmayan kalmadı.bravo Yazılanların çoğu hoş olmayan çerçevelerde sunulan eleştirileri kapsadı.:36_1_30: Ancak, bu yazıların nerdeyse hiç birinde müziğe dair fazla bir şeye rastlayamadık. Rastlayabilseydik bu yazılıp çizilenleri saygıyla okuyabilirdik.bravo Çünkü, eleştiri, eleştiri gibi yapıldığında farklı fikirde bile olunsa kabul görür. Rolling Stone'dan Melis Danişmend'in yazısı içerisinde katılmadığım pek çok nokta olsa da, kesinlikle eksiklikleri olsa da belirli bir saygı çerçevesinin dışına çıkmadan yazılmış.:36_3_12:
Melis Danişmend yazısına şahit olduğu bir olayı aktararak başlıyor:
"Şişli istikametindeki tıklım tıklım halk otobüsünde yedi yaşlarında bir kız çocuğu ile anneannesi sohbet ediyor. Hava sıcak içerisi havasız. Küçük kız okulda sinir olduğu çocuğun ağzına nasıl patlattığını anlatıyor. Sonra aile içi bir kaç meseleden bahsediyorar. Derken, çocuk ansızın şarkıcı olmak istediğini söylüyor. Anneannesi soruyor: "Öyle mi? Şarkıcı mı olucan?" "Evet." "Ne okuyacaksın bakiim? Arabeks mi? (Aynen). "I-ıh." "Pop mu?" "I-ıh." "Ne peki?" "Tarkan". Çocuğun Tarkan'ı "kategoriler üstü" tutmasından daha ilginnç bir cevap geliyor anneanneden: "Ha para kazanıcan yani." Tarkan, elbette bu konuşmaya şahit değil. "
Danişmend, Tarkan'ın "Bana ne" diyemeyeceğiniz ve onun, ucundan kıyısından bir yerden mutlaka hayatınıza girebilen bir şarkıcı olduğunu da belirtiyor. Ancak, Tarkan'ın her zaman bu kadar kontrollü olmasını sorguluyor. Nevri dönebilen, kontrolünü yitirebilen bir Tarkan'ın daha sahici bir megastar olabileceğini yazıyor. Danişmend'in düşüncesi ilginç ama öte yandan kontrol mekanizmalarını dizginleyemeyen pek çok şarkıcının ortalıkta savrulduklarını da unutmamak gerekir. Belki de Tarkan, konuşmak yerine hareketleriyle ve müziğiyle kendini aşabileceğine inanıyordur. Unutmayalım "Actions speak louder than words/Yapılan iş sözün önüne geçer". Tarkan'ın şarkılarını belki de çok dikkatle dinlemediğiniz için onun kontrol mekanizmasını eleştiriyorsunuz. Oysa Tarkan'ın cevabı "Come Closer"da gizli. İnanmazsanız albümdeki "Mass Confusion"ı dikkatlice dinleyin ya da aşağıdaki satırları okuyun. O zaman Tarkan'ın düşüncelerini incelikle aktardığına şahit olacaksınız: "I'm overanalyzed, digitized, terrorized / Overmerchandised, paralyzed/What should I do? What should I do? It's enough to make somebody go crazy. "
Zaten, ister beğenilsin, ister beğenilmesin, "Come Closer" Tarkan'ın farklı bir şeyler yapmak yaratmak istediğinin bir kanıtı değil mi? Yıllardır her albümde aynı tür şarkıları söylemekten bıkmayan şarkıcıların aksine Tarkan, cesaret isteyen bir iş yapmadı mı? Elini taşın altına koyan bir diğer pop müzik starımız var mı? Arabeskin, fantezi müziğin alıp başını yürüdüğü bir ülkede, bile bile farklı bir kulvara girip bir şeyleri denemek isteyen Tarkan'dan başka kaç kişi var?
Danişmend, yazısında, yıllardır üzerine titrediği bebeği "Come Closer" hakkında konuşulmasını Tarkan'ın en savunmasız kaldığı an olarak nitelendiriyor. Bunu da anlayışla karşılamak gerekiyor. Sevsek de, sevmesek de, defalarca dinlesek de, bir kenara bıraksak da bu albümde çok emek var. Eminim, çok gözyaşı da vardır. Bunun cevabını da en iyi bilen cefasını çekendir. İşte bu nedenle olgunluk çerçevesinde yazılan eleştiriye saygı göstermemiz gerekiyorsa bizim beğenimize sunulan bu emeğe de saygı göstermeliyiz. (Bu son cümlede sözüm sayın Danişmend'e değil; ne yazdığını tekrar dönüp okuma gereksinimi duymayanlara.) Tarkan, bir sanatçı. Yazıyor, besteliyor. Yarattıklarını haklı olarak beğeniyor. Beğenmediklerini albümüne koymuyor. Kendi çıtasını yükseltmeye çalışıyor. Bu bir arayış. Hep devam ediyor. Hep devam edecek. Superstarlar, megastarlar... onların arayışı bitmeyecek ki. Onlar güzeli arayacaklar. Biz de güzelliklerin peşinde kayıtsız kalamayacağız...
Ayrıca, Rolling Stone'daki yazıya yönelik bir kaç kısa değerlendirme: 1) Tarkan'ın İngilizcesi üzerine düşülen nota katılmıyorum. Bu konuda fikirlerini sorduğum Amerikalı ve İngiliz arkadaşlarım da Tarkan'ın İngilizcesinin yazıldığı gibi kötü olmadığını belirttiler. 2) Zevkler ve renkler kişiden kişiye değişiyor. Ben, Come Closer'daki "Shikidim"ı daha çok sevdim. 3)15 şarkının yeraldığı albümün tamamını olumsuz değerlendirmek pek doğru değil bence. Özellikle de 3 yaşındaki oğlumun "Everyone needs a touch" diyerek şarkı söyleyebilmesi karşısında geçirdiğim şaşkınlığı burada belirtmek isterim. Albümde herkese dokunabilen ayrı ayrı pek çok güzel şarkı var bence. 4) Yazıda kesinlikle eksik olan ise Tarkan'ın sesi. Böylesi uzun bir yazının içinde Tarkan'dan da alıntılar ya da onun ağzından bilgiler/fikirler de olmalıydı.
Rolling Stone'daki Tarkan yazısına ulaşmak isteyenler için küçük bir uyarı: Dergi, Madonna, Red Hot Chili Peppers ile Mor ve Ötesi olmak üzere üç ayrı kapakla çıktı. Ama hepsinin içeriği aynı.